“Langzaam aan krijg ik mijn leven weer op de rit.”

Tot haar ongeluk in 2011 had Sabine Gijzen twee passies in haar leven. Werk en parachutespringen. Het was een druk en enerverend leven. Daar kwam abrupt een eind aan toen ze in 2011 in Amerika een dwarslaesie kreeg door een parachute-ongeluk. Vanaf dat moment belandde ze in een nieuwe wereld van revalideren, regels en instanties. Een traject vol ups en downs. Ze deelt hier haar ervaringen en geeft handige tips.

Sabine: “Langzaamaan krijg ik mijn leven weer op de rit.”

Sabine: “Mijn rug brak toen iemand in vrije val bovenop mij viel. Zoiets gebeurt zelden, maar ik ben er mijn hele springcarrière bang voor geweest. Ik drukte mensen die na mij sprongen altijd op het hart dat ze niet te snel moesten springen, zeker als er wind stond. En dan gebeurt het toch… Ik raakte vanaf mijn borst verlamd. Ik ben direct geopereerd in Amerika, want de situatie kon levensbedreigend zijn. Toen ik stabiel was, ben ik eerst naar België gegaan voor revalidatie en daarna heb ik nog een aantal maanden gerevalideerd in Nederland. Toen ik uit de revalidatie kwam, dacht ik dat ik het ergste achter de rug had, maar dat was niet zo.

Terug in gewone leven

Als je revalideert krijg je nog begeleiding, maar dan kom je terug in het gewone leven en in aanraking met al die instanties waar je dingen mee moet regelen: de WMO, het UWV, het CIZ. Er komt zoveel op je af. Dan zeggen ze: ‘Je moet gewoon alles vragen.’ Maar ik wist niet wat ik moest vragen. Je probeert het allemaal ten goede trouw te regelen, maar dan doe je dingen per ongeluk verkeerd of je vergeet wat en dan krijg je dat meteen om je oren. Ik dacht: hallo, mijn leven staat op z’n kop en dit is allemaal nieuw. Een beetje begrip zou fijn zijn.

Ommezwaai

Langzaamaan krijg ik mijn leven op de rit. Dankzij mijn handbike, aangepaste auto en aanpassingen in mijn woning kan ik steeds meer. Vooral die auto. Dat was echt een ommekeer. De revalidatie ergotherapeut gaf aan dat het belangrijk was om weer zo snel mogelijk te gaan rijden. Zij had goede ervaringen met Welzorg Auto op Maat. De auto die ik nu heb, is helemaal op mij afgestemd. Ik kan mijn benen niet meer gebruiken, dus ik moet gas geven en remmen met mijn handen en ik rijd in een automaat. Na een paar rijlessen ging het prima. Dat gaf enorm veel vrijheid.

Weer aan het werk

Ik wilde koste wat het kost weer aan het werk, maar dat lukte niet in mijn oude functie. Ik heb voortdurend pijn in het stukje lijf dat ik nog voel. De hele dag in de auto zitten en bij klanten langs was daardoor veel te zwaar. Ik heb nu een andere interne functie bij dezelfde werkgever. Het is heel fijn om weer onder de mensen te zijn en je nuttig te voelen.

Mijn tips

Ik ben tegen veel dingen aangelopen, waarvan ik nu denk: als ik dat toen had geweten… Ik wil andere mensen graag helpen met mijn ervaringen. Daarom deze tips.

Tip 1 Praat met een ervaringsdeskundige

Zoek contact met iemand die een soortgelijk traject heeft doorlopen. Bijvoorbeeld via een patiëntenvereniging. Hij of zij kan je uit eigen ervaring vertellen wat je moet regelen, op welke vergoedingen je recht hebt en waar je op moet letten. Dit is eigenlijk ook een tip voor de gemeente: Het zou mooi zijn als je naast het WMO-loket een professional of ervaringsdeskundige hebt die je vooraf vertelt wat de mogelijkheden zijn.

Tip 2 Vraag hulp

Loop je ergens tegenaan, denk dan niet: ‘laat maar’. Ik heb zaken laten liggen omdat ik gewoon de energie niet had om het uit te zoeken. Zoek iemand die je bijstaat, met je naar gesprekken gaat, scherp met je meeluistert en je regelwerk uit handen neemt. Durf te vragen!

Tip 3. Maak het jezelf zo gemakkelijk mogelijk.

Ik wilde eigenlijk een ‘gewone’ auto, omdat ik er dan minder invalide uit zou zien dan wanneer ik in een busje zou rijden. Nu ben ik erg blij dat het toch een busje is geworden. Ik rijd zo via de lift aan de achterkant van het busje, in mijn rolstoel achter het stuur. Dat is voor mij ideaal. Hierdoor ga ik veel makkelijker de deur uit. Die lift aan de achterkant is een bewuste keuze. Parkeerplaatsen voor invaliden worden steeds smaller. Als je lift aan de achterkant zit in plaats van aan de zijkant, heb je meer keuze in parkeerplaatsen. Het leven met een beperking is al moeilijk genoeg, dus maak het jezelf zo makkelijk mogelijk. Dat geldt voor aanpassingen in je auto. Maar ook voor andere aanpassingen en hulpmiddelen waarmee je je leven prettiger kunt maken.

Tip 4 Kom onder de mensen

Als je thuis achter de geraniums gaat zitten, wordt je wereldje heel klein. Dus zorg dat je een reden hebt om de deur uit te gaan. Werk, vrienden, een hobby. En dat je voor jezelf de voorwaarden schept om dat ook te kunnen doen. Omdat ik altijd pijn heb, heb ik er soms geen zin in. Maar ik zet me er toch overheen. Het is zo belangrijk om sociale contacten te hebben en het over andere dingen te hebben dan over je handicap.

Tip 5 Je telt mee

Kom op voor jezelf en kijk naar wat je nog wel kunt. Met de juiste aanpassingen en hulpmiddelen kun je veel meer dan je misschien denkt. Het is zeker niet makkelijk, maar het is het waard om voor te vechten.