Zorgruimte op vier wielen

De familie Bolwerk wilde een rolstoelbus om hun dochter Kim in haar elektrische rolstoel te kunnen vervoeren. Maar Kim moest er ook goed in verzorgd kunnen worden. Bij Welzorg Auto op Maat schrikt men niet zo gauw van zo’n klantwens. Adviseur Roel Vermeulen: “Onze uitdaging is om iedereen met een beperking mobiel te krijgen.” Alleen aan die éne wens van Kim werd niet voldaan. “Dan was het een roze rolstoelbus geworden.”

Na enig speurwerk kwam de familie Bolwerk met hun wens bij Welzorg Auto op Maat terecht. Of er een rolstoelbus kon worden gemaakt voor dochter Kim. Kim, zeven jaar, zit – als gevolg van een hersenbeschadiging bij haar geboorte – in een elektrische rolstoel, die zij bestuurt met haar hoofd. Adviseur Roel Vermeulen is het eerste bezoek van vader en dochter aan de showroom niet vergeten. “Kim droeg een roze jasje en begon op de grond te tijgeren. Ze kroop onder een auto en kwam er aan de andere kant gitzwart onderuit. Het maakte vader Rolph niets uit, haha.”

Er is een groot verschil tussen aangepaste auto’s en auto’s van valide rijders. Geen enkele aangepaste auto is hetzelfde. Het blijft uniek maatwerk, afgestemd op de specifieke beperkingen van een bepaald persoon. Een ombouw vergt daarom een nauwgezette voorbereiding, waarbij de wensen van de klant vooropstaan. Vermeulen: “Via allerlei controlevragen wil ik hiervan een eerste indruk. Om welke beperking gaat het? Gaat het om een meerijd- of zelfrijdsituatie? Welke hulpmiddelen dienen extra vervoerd te worden? Vervolgens werken we een plan uit, dat eventueel kan worden bijgesteld mocht een situatie veranderen. De jongens in de werkplaats zijn dusdanig handig dat ze met metaal en hout een passende, dus op maat gemaakte, rolstoelbus of -auto kunnen bouwen.”

Hoge bus

In het begin was de familie Bolwerk op zoek naar een vervoersmiddel om Kim in haar elektrische rolstoel te kunnen vervoeren. “Maar in de voorgesprekken kwamen we erachter dat het een vervoers- én verzorgingsmiddel ineen moest worden,” vertelt vader Rolph. Om die reden viel een te lage Volkswagen Transporter af. “Kim had dan telkens haar hoofd moeten buigen om binnen te komen, wat zij niet kan. Bovendien zouden wij dan gebogen aan een verzorgingstafel staan. Het moest een hoge bus worden.” Het werd uiteindelijk een Volkswagen Crafter. Een belangrijke wens van de ouders was dat zij zo min mogelijk wilden tillen. Vandaar dat

K3

Andere voorzieningen die volgens plan werden uitgevoerd waren een extra airco en kachel in de rolstoelbus. Vader Rolph: ‘We zullen Kim ook in de winterkou weleens moeten verzorgen. Dan moet je de auto extra warm kunnen stoken.” Een speciale wens was wel dat de luidsprekers naar de laadruimte werden verplaatst. Zo kunnen de kinderen volop naar K3 luisteren zonder dat de ouders horendol worden. Had Kim nog inspraak bij de keuzes? Lachend: “Nee toch maar niet, want dan was het een roze rolstoelbus geworden. Dat ging ons iets te ver.” Bijzonder is wel dat de aanschaf van de rolstoelbus deels via crowdfunding en fondsenwerving is gefinancierd. Er was hiervoor een Stichting KeiKim opgericht. Van diverse kanten is er actief geworven, vertelt Rolph. “Vrienden hebben een kinderspeelmiddag en een dienstenveiling georganiseerd. Een plaatselijke motorclub hield een motortoertocht en er is dankzij een goededoelenactie binnen een bedrijf een bijdrage gekomen.” De aanpassingen van de rolstoelbus zijn bijna geheel door de Wmo gefinancierd. Volgens Rolph Bolwerk heeft de gemeente zich correct opgesteld.

Moedersvervoer

Voor de familie, en Kim in het bijzonder, heeft de rolstoelbus het leven een stuk aangenamer gemaakt. “We kunnen nu eindelijk met z’n allen een weekendje weg, dat was voorheen onmogelijk. Nu nemen we alle spullen mee die Kim nodig heeft.” Ook wordt Kim dagelijks met de bus naar een mytylschool gebracht. Vroeger ging ze met de taxi, maar al is volgens Rolph het taxivervoer niet slecht, het kan niet tippen aan ‘moedersvervoer’.’ En Kim gaat regelmatig paardrijden in een manege voor mensen met een beperking. Of ze gaan naar het zwembad. “Dan rijd ik haar in een douche-toiletstoel terug naar de auto en kan haar daar verzorgen.” Terugkijkend is hij zeer tevreden over Welzorg Auto op Maat. “Het contact is open en eerlijk en ze bieden op elk moment service.”

Feest

“Onze missie is om iedereen met een beperking mobiel te krijgen,” vertelt Vermeulen tenslotte over Welzorg Auto op Maat. ‘Het is elke keer weer een uitdaging om iemand te helpen.” Hij herinnert zich nog zijn allereerste intake tien jaar geleden, met een jongen zonder armen. “Toen brak wel even een beetje paniek uit. Hoe kun je zo’n jongeman auto laten rijden, is je eerste reactie. Dat wijst zich dan uiteindelijk vanzelf. Zo kwam er een stuurwiel op de grond met de pedalen ernaast. Die jongen rijdt nog steeds vrolijk rond.” Vermeulen vindt het dankbaar werk. “Het is elke keer weer een feest voor ons adviseurs en de jongens in de werkplaats om iemand te zien vertrekken in een aangepaste auto.”